mans de terra

xúroche que foi unha semana longa longa
tan longa que case interminable

e as miñas mans

estas mans que aporrearon mil teclados
e executaron a orde de arquivar
absurdos papeis superimportantes
en carpetas recicladas

estas mans que tamén estreitaron
outras mans astutamente ofrecidas
por sorrintes fenicios que venden grampadoras
e post-it
e produtos que borran a tinta
[por cada tres caixas mándoche unha sen cargo, eh]

manciñas que moveron cadeiras e mesas
cadeiras veñen
mesiñas van
cadeiras veñen e van

pero hoje é sábado, amanhã é domingo

e as mans xa devecían
esperaban con ansia que chegase o sábado
xusto este sábado
para ser por fin de terra

e de terra os meus dedos que aloumiñan a fariña

a masa está a levedar
nunha hora haberá pan da cor da terra
pan de terra para empezar o día

amén

Centeo

Quedaba na casa un paquetiño dunha excelente fariña de centeo.  Xa se sabe que para un só dá algo de preguiza cociñar, así que aproveitei a visita de Eliseu para preparar dous almorzos xeitosos: un panciño e unhas filloíñas. Parece que lle souberon; polo menos, con fame non marchou.